Baner
  A K T U A L N O Ś C I   S Z K O Ł A   U C Z N I O W I E   R O D Z I C E   I N F O R M A T O R   S U K C E S Y   O B R A Z   M E D I A   P R Z E D S Z K O L E
H I S T O R I A
P A T R O N
O B W Ó D   S Z K O Ł Y
R E K R U T A C J A
D O K U M E N T A C J A
P R O G R A M Y
P O D R Ę C Z N I K I
B I B L I O T E K A
Ś W I E T L I C A
H I G I E N I S T K A
P L A N   L E K C J I
P O   L E K C J A C H
Kasztanowiec
0
00
00
00

Dzisiaj jest  

 
S Z K O Ł A
 
.
H I S T O R I A

      Pierwsza wzmianka o szkole we wsi Grzybowice (Pilzendorf) pochodzi z 1864 roku. Wcześniej dzieci chodziły do szkoły w Wieszowej. Patron wsi, Graf Guido von Donnersmarck, podarował w tym roku czteromorgowądziałkę pod budowę szkoły. Jeszcze we wrześniu tego samego roku ukończono budynek i rozpoczęły się lekcje.

Stare bydynki szkoły
Stare budynki szkoły (pierwszy z lewej z 1904 roku dwa następne z 1864 roku)

Pierwszym nauczycielem był Pan Valentin Jaschik z Zielonej w byłym powiecie lublinieckim. Pierwszy egzamin dla 110. uczniów odbył się 17 kwietnia 1866 roku.
    Warunki w szkole były nienajlepsze - wilgoć, ściany zagrzybione, woda w piwnicy. W szkole lekcje prowadzono w języku niemieckim. Od 1872 roku tylko religię wykładano w języku polskim. Nauczyciele zmieniali się bardzo często. W 1888 roku urządzono bibliotekę uczniowską liczącą 48 tomików.
   W 1904 roku rozbudowano szkołę, przybudowano skrzydło południowe. Nauczyciele mieszkali na strychu budynku z 1864 roku (po adaptacji).
W 1902 roku liczba uczniów wynosiła 245. Przez kolejne lata liczba ta ulegała wzrostowi, co przedstawia poniższy wykres:
         Wykres1
    W czasie prawie 60 lat liczba dzieci w szkole powiększyła się trzykrotnie, ze 110. w roku 1866 do 327. w roku 1927. Najwięcej uczniów zanotowano w 1923 roku (dane pochodzą z niemieckiej kroniki szkoły).
Ponieważ przybywało uczniów, w 1936 roku w zachodniej części placu szkoły zbudowano dom z przeznaczeniem na mieszkania dla nauczycieli. Dawne mieszkania nauczycieli w budynku z 1864 roku przeznaczono na sale lekcyjne.
    W czasie działań wojennych w latach 1939 - 1945 budynki szkolne nie zostały zniszczone, jednak wyposażenie uległo poważnym szkodom lub zostało skradzione. Wojska polskie i radzieckie przebywały w budynku szkoły od 25 stycznia do 15 sierpnia 1945 roku.
    5 kwietnia 1945 roku przybył do Grzybowic, delegowany przez ówczesne władze, Pan Tomasz Pańczyk, który wcześniej zajmował stanowisko Kierownika Szkoły w Rzuchowie (pow. rybnicki). Był jedynym nauczycielem na tak dużą wieś.
Pan Pańczyk wspólnie z miejscową ludnością przygotował sale lekcyjne na powitanie dzieci i młodzieży. Trzykrotnie ogłaszał zapisy do szkoły i przedszkola. Do szkoły zgłosiło się 260. dzieci, a do przedszkola 26.
    W dniu 3 maja 1945 roku w Grzybowicach odbyło się uroczyste otwarcie polskiej szkoły powszechnej, w którym uczestniczył ks. Morawiec z Wieszowej oraz miejscowa ludność. Dzień 4 maja 1945 r. był pierwszym dniem nauki języka polskiego w tutejszej szkole. Dzieci uczyły się na trzy zmiany. Do 24 maja 1945 roku Pan Tomasz Pańczyk był jedynym nauczycielem i Kierownikiem Szkoły. Tego dnia przydzielono do pracy w szkole nauczycielkę, Panią Emilię Sławkę. Rok szkolny 1944/1945 zakończył się 14 lipca 1945 roku.
      Nowy rok szkolny 1945/1946 rozpoczął Kierownik Pan Tomasz Pańczyk wraz z czterema nauczycielami. Do szkoły zapisano 300. dzieci będących w wieku obowiązku szkolnego. Szkoła posiadała 7. klas a jej urzędowy tytuł brzmiał: "Publiczna Szkoła Powszechna Stopnia III w Grzybowicach".
25 września 1945 roku na ogólnym zebraniu rodziców, wybrano Zespół Rady Rodzicielskiej. Jego pierwszym Prezesem został Pan Antoni Smolarczyk, z zawodu górnik.
Z dniem 8 stycznia 1946 roku stanowisko Kierownika Szkoły objął Pan Franciszek Felis. Dotychczasowy Kierownik Pan Tomasz Pańczyk rozchorował się, przebywał na urlopie, a następnie przeniesiono go do innej szkoły. 5 marca 1946 roku założono w szkole Szkolne Koło Polskiego Czerwonego Krzyża, którego opiekunką została Pani Matylda Wrońska.

Nowy bydynek szkoły
"Nowy" budynek szkoły z 1936 roku (obecnie siedziba Przedszkola nr 40 i świetlicy szkolnej)

    Od 1 listopada 1946 roku rozpoczęto akcję dożywiania. Było ono oparte na otrzymywanych przydziałach artykułów   żywnościowych z Wydziału Aprowizacji w Bytomiu. Koszty zakupu pokrywał Zarząd Gminy z Wieszowej. Podczas wakacji w 1947 roku akcją kolonijną i półkolonijną objęto 375. dzieci zarówno ze szkoły jak i przedszkola. Kierownikiem półkolonii został Pan Franciszek Felis.
    W roku szkolnym 1947/1948 szkoła była już ośmioklasowa; pracowało w niej czterech nauczycieli, a trzech brakowało. Klasa ósma musiała chodzić do szkoły znajdującej się w sąsiedniej Wieszowej.
14 kwietnia 1948 roku uczniowie posadzili 2000 sztuk sadzonek morwy wokół boiska sportowego w Grzybowicach. 30 maja 1948 roku zorganizowano uroczystość na Dzień Matki w Grzybowickiej Świetlicy Gromadzkiej, w której wzięło udział ok. 80% matek.
Reforma oświaty z 1948 roku spowodowała, że szkoła stała się ostatecznie siedmioklasowa.
    1 października 1949 roku następuje zmiana na stanowisku Kierownika Szkoły. Pan Franciszek Felis został przeniesiony do Mikulczyc, a jego miejsce zajął Pan Michał Węgrzyn. Oprócz Kierownika w szkole pracowało pięciu nauczycieli. W tym samym roku istniał w szkole Samorząd Szkolny, którego wójtem był Ewald Sacher.
   Od 1 września 1950 roku Kierownikiem Szkoły został Pan Stanisław Dunajewski, który wcześniej pracował jako nauczyciel w Górnikach. Pan Michał Węgrzyn został przeniesiony do Szkoły Podstawowej nr 1 w Bobrku.
W roku szkolnym 1950/1951 działała w szkole orkiestra szkolna. Założono również Szkolny Klub Sportowy. Opiekę nad zrzeszonymi tam uczniami sprawował Pan Czesław Wachulski. W październiku 1950 roku Gromadzka Rada Narodowa w Wieszowej przeprowadziła w szkole remont bieżący.
W roku szkolnym 1951/1952 uczęszczało do szkoły 258. uczniów, których nauczało sześciu nauczycieli.
    Grzybowice z dniem 1 marca 1951 roku zostały włączone do Zabrza i szkoła administracyjnie podlegała Wydziałowi Oświaty (rozwiązano pow. bytomski).
W tymże roku Wydział Oświaty wyposażył szkołę w szafy, stoły, krzesła i taborety do świetlicy. Rozrosła się też biblioteka do 1200. tomów.
W 1953 roku w szkole przeprowadzono remont bieżący (malowanie, naprawa dachu). Praca w szkole przebiegała sprawnie, przy ogromnym zaangażowaniu rodziców i nauczycieli.
    Organizowano uroczystości z okazji Nowego Roku, Dnia Kobiet, Dnia Matki, Dnia Dziecka oraz imprezy sportowe. Nauczyciele troszczyli się o właściwy proces dydaktyczno - wychowawczy. W 1955 roku do szkoły uczęszczało 164. uczniów.
15 grudnia 1956 roku na prośbę rodziców przeniesiono naukę religii do szkoły. Przedmiotu tego nauczał ks. Michał Woś.
Uczniowie często wyjeżdżali na wycieczki: do Krakowa, Warszawy, Wieliczki, Chorzowa, Ojcowa, Oświęcimia, Szczyrku. W 1958 roku znacznie poprawiło się zaopatrzenie szkoły w pomoce naukowe: projektor filmowy, telewizor, episkop, rzutnik i książki do biblioteki. Radę Pedagogiczną w 1960 roku tworzyło siedmiu nauczycieli.
W 1963 roku zakupiono pianino z funduszy otrzymanych z zakładu opiekuńczego.
     W związku z reformą oświatową z 1961 roku szkoła stała się ośmioklasowa. Od września 1966 roku uczniowie klasy ósmej musieli dojeżdżać do Szkoły Podstawowej Nr 25 w Mikulczycach. Powodem była ich mała liczba - 9. uczniów.
W 1970 roku w szkole pracowało ośmiu nauczycieli. Organizację Harcerską i SKS powierzono Pani Rozalii Smolarczyk. Uczniowie brali udział w Zawodach Latawcowych oraz w imprezach sportowych organizowanych w Zabrzu.
W 1973 roku do szkoły uczęszczało 183. dzieci. W szkole działało SKO, którego opiekunką była Pani Elżbieta Kaspruś.
     Z dniem 1 września 1980 roku Pan Stanisław Dunajewski, po 30 latach pracy w zawodzie nauczycielskim, przeszedł na emeryturę. Nowym Dyrektorem Szkoły została Pani Elżbieta Dunajewska. W 1980 roku w skład Rady Pedagogicznej wchodziło dziewięciu nauczycieli, w tym dwoje emerytów.
W 1981 roku dzieci przyznały byłemu dyrektorowi szkoły Panu Stanisławowi Dunajewskiemu "Order Uśmiechu".
   31 sierpnia 1984 roku Pani Elżbieta Dunajewska przeszła na emeryturę. Nowym Dyrektorem Szkoły została Pani Maria Skapczyk. W roku szkolnym 1985/1986 rozpoczęto remont kapitalny budynków i boiska. Wykonano następujące prace:
 - instalację centralnego ogrzewania,
 - adaptację mieszkań na izby lekcyjne,
 - wymianę stolarki okiennej i drzwiowej,
 - wymianę klatki schodowej (drewnianej na betonową),
 - założenie nowych podłóg we wszystkich klasach i pomieszczeniach szkoły,
 - naprawę instalacji wodno-kanalizacyjnej,
 - wyasfaltowanie boiska i wykonanie chodników.
Remont trwał do 1988 roku. Większość z tych prac była wykonywana w czasie trwania roku szkolnego, co bardzo utrudniało naukę. Remont prowadzono pod nadzorem Miejskiego Zespołu Ekonomiczno - Administracyjnego Szkół w Zabrzu.
    Od 1987 roku uczniowie klas trzecich wyjeżdżają na "zielone lekcje", ze swymi wychowawczyniami. Były m.in. w: Świnoujściu, Rewalu, Tyliczu, Niechorzu oraz Jastrzębiej Górze.
W roku szkolnym 1993/1994 uczęszczało do szkoły 173. uczniów. Poniższy wykres przedstawia, jak kształtowała się liczba uczniów w szkole na przestrzeni ostatnich 62. lat.
         Wykres2
Najniższą liczbę zanotowano w 2007 roku - 95. uczniów. W latach 1978 - 1985 notuje się wzrost, a od 1985 roku spadek liczby uczniów. W roku szkolnym 1993/1994 w szkole pracowało dwunastu nauczycieli pełno- i niepełno- zatrudnionych oraz ksiądz nauczający religii.
    W październiku 1994 roku Pani Dyrektor Maria Skapczyk otrzymała urlop zdrowotny, z którego już nie wróciła do tutejszej szkoły. Funkcję pełniącego obowiązki Dyrektora powierzono Pani Sonii Kaczmarek, która od grudnia 1995 roku została nowym Dyrektorem Szkoły.
    10 kwietnia 1999 roku szkole nadano imię profesora Roberta Bednorza, wybitnego rzeźbiarza urodzonego w Grzybowicach. W czasie uroczystości odsłonięto również tablicę pamiątkowa ufundowaną przez mieszkańców Zabrza, projektu profesora Krzysztofa Nitscha.
    W wyniku reformy oświatowej od września 1999 roku szkoła stała się sześcioletnią szkołą podstawową, natomiast uczniowie klasy ósmej zostali uczniami pierwszych klas trzyletnich gimnazjów.
    Od 2001 roku nasza szkoła jest organizatorem Konkursu Miejskiego "Scenki w gwarze śląskiej", którego celem jest propagowanie i pielęgnowanie gwary śląskiej wśród uczniów naszego miasta. W tej dziedzinie możemy poszczycić się wieloma sukcesami.
      W 2004 roku nasza szkoła uroczyście obchodziła 140 urodziny.
    W 2007 roku w naszej szkole, ze środków miejskich przeprowadzono remont kapitalny dachu.
    W 2012 roku nowym Dyrektorem szkoły został Pan Marek Żywiołek. Dotychczasowa Pani Dyrektor przeszła na emeryturę.
    Atutami naszej szkoły pozostaje nadal przyjazna i życzliwa atmosfera, poczucie bezpieczeństwa oraz tradycja.
    W ostatnich latach osiągamy coraz więcej sukcesów w rozgrywkach szachowych na szczeblu miejskim, a także wojewódzkim.
    Szkoła ściśle współpracuje ze Świetlicą Dzielnicową. Dużym powodzeniem cieszą się imprezy środowiskowe, np. Jasełka, Dzień Matki i Ojca.
    W 2014 roku nasza szkoła obchodziła jubileusz 150-lecia. Było to święto nie tylko dla uczniów i nauczycieli, ale wszystkich mieszkańców dzielnicy.
    W ciągu ostatnich lat uczniów w szkole przybywa. W roku szkolnym 2014/2015 naukę rozpoczęły dwa oddziały: sześciolatków i siedmiolatków.

Stare bydynki szkoły współcześnie

Stare budynki szkoły w 1998 roku

Nowe bydynki szkoły współcześnie

"Nowy" budynek szkoły w 1998 roku (wejście)
 
M E i N

Ministerstwo Edukacji i Nauki
U M    Z A B R Z E

Urząd Miasta Zabrze
B I P

Biuletyn Informacji Publicznej - Zabrze
C E R T Y F I K A T

Certyfikat
R O D O

RODO w placówce.
S E K A P

Zachęcamy Państwa do kontaktu z naszą instytucją przez Internet. Wystarczy wejść na stronę www.sekap.pl, zarejestrować się w serwisie i skorzystać z udostępnionego formularza. Dostępny jest on w zakładce: Urzędy Miasta Zabrze - Jednostki organizacyjne.
Valid HTML 4.01 Transitional
M a n u f a c t u r e d   b y   S P  3 2