W S K R Ó C I E |
1882 |
|
18 maja, narodziny w Grzybowicach (Pilzendorf, pow. Bytom, prowincja Górny Śląsk) w rodzinie chłopsko-górniczej | |
|
|
1896 - 1899 |
|
|
1900 - 1902 |
|
praca nadwornego rzeźbiarza na dworze księcia von Donnersmarck | |
|
|
ok. 1900 |
|
wykonanie dwóch figur z kamienia wapiennego dla kościoła parafialnego w Wieszowej (figura Jezusa i Marii znajduje się obecnie w kaplicy cmentarnej) | |
|
|
1903 - 1907 |
|
studia na Królewskiej Akademii Sztuki i Rzemiosła we Wrocławiu (późniejsza Akademia Sztuk Pięknych), na wydziale rzeźby pod kierunkiem prof. Wernera Schwarzenberga | |
|
|
1905 |
|
pierwszy pobyt w Berlinie. Zwiedzenie Wystawy Stulecia (wraz z kolegą z klasy malarstwa, znanym malarzem Paulem Siegiethem z Chorzowa) | |
|
|
1905 |
|
wykonanie rzeźby "Madonna z dzieciątkiem" do kaplicy leśnej hrabiny von Praschna w Niemodlinie | |
|
|
1907 - 1910 |
|
studia na Akademii Sztuki Stosowanej w Berlinie w klasie mistrzowskiej pod kierunkiem prof. Manzela | |
|
|
1910 |
|
nagroda Rzymu za płaskorzeźbę "Uczta Bachusa" (Bacchanalrelief) | |
|
|
1911 - 1912 |
|
od września do sierpnia pobyt i studia w Rzymie | |
|
|
1911 |
|
|
1913 |
|
udział w Wystawie Stulecia we Wrocławiu, wykonanie rzeźb i fontanny obok pawilonów wystawowych; współzałożyciel Śląskiego Stowarzyszenia Twórców | |
|
|
1914 - 1918 |
|
powołanie do służby wojskowej. Po kilku miesiącach odkomenderowany jako projektant cmentarzy i miejsc pamięci poległych żołnierzy w I wojnie światowej (np. Cmentarz w Osobowicach i Grabiszynku we Wrocławiu) | |
|
|
1919 |
|
śmierć pierwszej żony Marii Ronke | |
|
|
1921 |
|
wykonanie popiersia ówczesnego prezydenta republiki weimarskiej, Fridricha Eberta | |
|
|
1922 |
|
małżeństwo z Paulą Häusler | |
|
|
1922 |
|
wykonanie popiersia ministra Niemiec, dr. Jarrego | |
|
|
1923 |
|
wykonanie popiersia Mussoliniego, wówczas premiera rządu włoskiego oraz popiersia Lenina | |
|
|
1925 |
|
powołanie na stanowisko profesora wydziału rzeźby Królewskiej Akademii Sztuk Pięknych we Wrocławiu | |
|
|
1927 |
|
wykonanie pięciu figur ze skały powulkanicznej dla gimnazjum w Zabrzu (obecnie I LO) | |
|
|
1931 |
|
zamknięcie Akademii Sztuk Pięknych we Wrocławiu, powrót do pracy jako niezależny artysta - rzeźbiarz | |
|
|
1935 |
|
od tego roku część prac zaszeregowano jako sztukę zdegenerowaną i zakazano eksponowania tych prac | |
|
|
1941 - 1943 |
|
powołanie na profesora kierunku rzeźby na Akademii Sztuk Pięknych w Krakowie | |
|
|
1945 |
|
w styczniu (na rozkaz władz) opuszczenie swego wieloletniego miejsca zamieszkania we Wrocławiu | |
|
|
1945 - 1946 |
|
pobyt w obozach przesiedleńców, tułaczka | |
|
|
1946 |
|
zezwolenie na osiedlenie się w Wiesbaden, miejscu dalszej pracy twórczej i zamieszkania aż do śmierci | |
|
|
1959 |
|
21 czerwca otrzymanie Wielkiego Krzyża Zasługi Republiki Federalnej Niemiec za wieloletnie, wybitne zasługi z zakresu sztuki | |
|
|
1945 - 1970 |
|
niezliczona ilość prac z zakresu tzw. "małej i dużej rzeźby", malarstwa, a szczególnie innych małych form, np. medale. Część jego prac jest w posiadaniu Muzeum Spuścizny Artystycznej Śląska w Regensburgu, Archiwum Górnego Śląska w Ratingen, oraz w zbiorach wielu stowarzyszeń i osób prywatnych w Niemczech | |
|
|
1973 |
|
6 kwietnia śmierć artysty w Wiesbaden (Hesja) | |
|
|
|
|